Hansel and Gretel Story for kids
Hansel and Gretel Story for kids
In a green forest, there was a woodcutter living there by his wife and his two kids. His son’s name was Hansel and his daughter’s name was Gretel. They were very poor. There were times that they even hadn’t something to eat for a day. One day, our poor woodcutter didn’t have enough money for a loaf of bread.
So when the night came, he started to think and think. At the end, he whispered to his wife:
What will happen to us? We can not feed our kids. they are starving.
I know the solution dear! Said the wife. We will take the kids deep in the forest early in the morning. we will ignite a fire for them and we will give each of them a loaf of bread. Then we will leave them for good. They will never find us again and with this plan, we will get rid of them.
Oh no wife! I can not imagine how I’m gonna do that! I can’t leave my kids alone in the forest! Wild animals will find them and swallow them in a moment.
You stupid man! Yelled the wife! Then the four of us will die out of hunger! You better start and make the coffins.
After a while, the man seemed convinced.
OK! But I really am sad for my poor kids.
Not being able to sleep because of hunger, Hansel and Gretel heard what their step mom planned for them. they cried quietly. Gretel said:
This is the end of our story! We are going to die tommorow!
Be quiet Gretel and don’t afraid! I’ve got this.
He waited until both their parents went to sleep. Then he got up, put on his jacket and slipped out from the back door. He stood near the garden, where the white stones were shining under the moon’s light! He picked up as many stones as he could and filled his pocket with them.
Then he turned back to the house and said to his sister:
Keep calm dear and sleep in peace! God will never forget us!
next morning, just before the sunrise, the step mom came and said:
Wake up! Wake up you lazy kids. We have to go to the forest and cut woods for your father.
Then she gave each of them a bread and said:
This is your dinner. Don’t eat it until then!
Gretel take the bread and hide it under her apron, because Hansel had his pocket full of stones. Then they started their journey to the forest. In their way, Hansel took a stone from his pocket every now and then and dropped it on the ground.
When they reached the heart of the forest, they collect wood with their father and used it to make a fire to keeping them warm. When the fire was ready, The step mom said:
Now lie down and rest kids. Your father and I will collect woods and when we were ready to go, we will wake you up!
After a while, they became tired and fell sleep. When they finally woke up, it was night. Gretel started crying and said:
OMG! How shall we get of this forest?
Don’t even think about it sis! Wait a little bit, when the moon rises, we will easily find our way to home.
And when the full mon got up, Hansel took Gretel’s hand and started to follow the white stones that were shining like silver. They walk all the night and next morning, they reached their house. They knocked the door. When the wife opened the door and saw Hansel and Gretel, she said:
You naughty children! How many hours you slept in the woods! We thought you’ll never come back.
But their father was so happy for seeing his kids once again.
Not very long after, another scarcity came to that area. Gain the children heard their step mom talking to their father:
Everything is finished! We just have a half a loaf and after that we will die! We have to get rid of the kids! This time we will take them even deeper in the woods so they will never find us again.
The man wasn’t happy with this at all! He whispered:
I’d rather to share my last morsel with my kids.
But the tricky step mom didn’t listened to him at all and finally managed to convince him to redo the plan.
Children heard this conversation completely. When the parents went to sleep, Hansel got up and wore his jacket. He wanted to go and pick up more white stones, but the step mom had locked the door. Hansel didn’t manage to get out but he started to comfort his little sister:
Don’t cry little sis! Go to sleep! I’m sure God will help us!
Next morning, the step mom came and woke them up and gave each of them a little piece of bread. even less than before. On they way to the woods, Hansel crumbled the bread in his pocket and every now and then, he dropped a crumb on the ground.
Hansel strewed bread crumbs all along the road. Woman take them deep deep into the forest. Where they never been before in their short lives. Then again they collect wood and made a large fire. The step mom said:
Sit here, you children, and when you are tired you can go to sleep; we are going into the forest to cut wood, and in the evening, when we are ready to go home we will come and wake you up.
So when noon came Grethel shared her bread with Hansel, who had strewed his along the road. Then they fell sleep, and the evening passed, and no one came for the poor children. When they woke up it was dark night. Hansel comforted his little sister:
Wait a little, Gretel, until the moon gets up. We will be able to find our way by the bread crumbs I scattered on the road.
So when the moon rose they got up, but they there were no bread crumbs on the ground, cause the birds of the forest and of the fields had come and eat them. Hansel thought they might find the way all the same, but they could not.
They walked that night, and the next day from the morning until the evening, but they could not find the way back to their home, and they were starving, for they had nothing to eat but the few berries they could pick up.
When they got very tired and decided to lay down under a tree and sleep.
It was now the third morning since they had left their father’s house. They were always trying to get back to it, but instead of that they only found themselves farther in the wood, and if help had not soon come they would have been starved.
About noon they saw a pretty snow-white bird sitting on a branch, and singing so sweetly that they stopped to listen. And when he had finished the bird spread his wings and flew before them, and they followed after him until they came to a little house, and the bird landed on the roof, and when they came closer they saw that the house was built of sweets, and roofed with cakes; and the window was of transparent sugar.
We will have some of this, said Hansel, and make a fine meal. I will eat a piece of the roof, Gretel, and you can have some of the window-that will taste like sugar.
So Hansel reached up and broke off a bit of the roof, just to see how it tasted, and Gretel stood by the window and chewed it. Suddenly they heard a thin voice coming from the inside:
Nibble, nibble, like a mouse,
Who is nibbling at my house?
And the children thought:
Never mind, It is the wind.
And they continued eating, not paying attention o the sound. Hansel, who found that the roof tasted very nice, took down a great piece of it, and Gretel pulled out a large round window-pane.
Then the door opened, and an aged woman came out, leaning upon a crutch. Hansel and Gretel felt very scared, and they dropped all was in their hands. The old woman, however, nodded her head, and said:
Ah, my dear children, how did you end up here? You must come in and stay with me, there is no problem with that.
So she took them each by the hand, and led them into her little house. And there they found a good meal laid out, of milk and pancakes, with sugar, apples, and nuts. After that she showed them two little white beds, and Hansel and Gretel laid themselves down on them, and thought they were in heaven.
The old woman, although her behavior was so kind, was a wicked witch, who lay in wait for children, and had built the little house on purpose to attract them. When they were once inside she used to kill them, cook them, and eat them, and then it was a feast day with her.
The witch’s eyes were red, and she could not see very far, but she had a keen scent, like the beasts, and knew very well when human creatures were near. When she knew that Hansel and Gretel were coming, she gave a spiteful laugh, and said with success:
I have them, and they shall not escape me!
Early in the morning, before the children were awake, she got up to look at them, and as they lay sleeping so peacefully with round rosy cheeks, she said to herself:
What a fine feast I shall have!
Then she grasped Hansel with her droopy hand, and led him into a little stable, and shut him up behind a fence. Hansel yelled and cried for help but it wasn’t enough to rescue him. Then the witch went back to Gretel and shook her:
Wake up lazy girl. You have to go and get some water. Cook something nice for your brother. I want him to get fat. When he becomes chubby, I will eat him up.
Gretel began to cry from the bottom of her heart, but it was useless, she had to do what the wicked witch told her. And so the best kind of snacks was cooked for poor Hansel, while Gretel got nothing but crab-shells.
Each morning the old witch visited the little stable, and cried:
Hansel, stretch out your finger, that I may tell if you are fat enough!
Hansel, however, used to hold out a little bone, and the old woman, who had weak eyes, could not see what it was, and supposing it to be Hansel’s finger, wondered very much that why isn’t he getting fat.
When four weeks had passed and Hansel seemed to remain so thin, she lost patience and couldn’t wait more.
Now then, Gretel, said the witch, come on! go get some water. no matter he is fat or thin, tomorrow I must kill and cook him.
Little Gretel who was very sad, started crying and her tears slipped on her cheeks:
Dear God, please help us! if we had been devoured by wild animals in the wood at least we should have died together.
Don’t waste your tears. said the old woman; they are of no avail.
Early next morning Gretel had to get up, make the fire, and fill the kettle.
First we will do the baking, said the old woman; I nave heated the oven already, and kneaded the dough.
She pushed poor Gretel towards the oven, out of which the flames were already shining.
Look inside, said the witch, and see if it is properly hot, so that the bread may be baked.
Gretel noticed that when she become close to the oven, the witch will push him into it, and after cooking her, she will eat her. So she said:
I don’t know how to do it! how shall I get in?
Stupid goose, said the old woman, the door is big enough, do you see? I could get in myself!
and she stooped down and put her head in the oven’s mouth. Then Gretel gave her a push, so that she went in farther, and she shut the iron door upon her, and put up the bar. Oh how frightfully she howled! but Gretel ran away, and left the wicked witch to burn miserably.
Gretel went straight to Hansel, opened the stable-door, and cried:
Hansel, we are free! the old witch is dead!
As soon as the door is opened, Hansel ran out of the stable and hug her little sister. How happy they both were! And as they had nothing more to fear they went over all the old witch’s house, and in every corner there stood chests of pearls and precious stones.
This is something better than white stones! said Hansel, as he filled his pockets.
And Gretel, thinking she also would like to carry something home with her, filled her apron full!
Now, we have to go! said Hansel, if we only can get out of the witch’s wood.
When they had journeyed a few hours they came to a great river.
We can never get across this, said Hansel, There is no stepping stones or bridge.
And there is no boat either, said Gretel; but here comes a white duck; if I ask her she will help us over.
So she sang:
Duck, duck, here we stand,
Hansel and Gretel, on the land,
Stepping-stones and bridge we lack,
Carry us over on your nice white back.
And the duck came, and Hansel got upon her and told his sister to come too.
No, answered Gretel, that would be too hard upon the duck; we can go separately, one after the other.
And that was how they did it, and after that they went on happily, until they came to the wood, and the way grew more and more familiar, till at last they saw in the distance their father’s house.
Then they ran till they came up to it, rushed in at the door, and fell on their father’s neck. The man had not had a quiet hour since he left his children in the wood; but the wife was dead.
And when Gretel opened her apron the pearls and precious stones were scattered all over the room, and Hansel took one handful after another out of his pocket. Then was all care at an end, and they lived in great joy together.
For read more click:
خواص اعجاب انگیز روغن سیاهدانه برای سلامتی
روغن سیاه دانه نوعی روغن حامل است که از دانه های گل Nigella sativa به روش پرس سرد استخراج می شود.
به طور سنتی، روغن سیاه دانه دارای خواص تحریک کننده، گرم کننده و تاثیرات مثبت بر بهبود خلق و خو می باشد.
در طب سنتی سیاهدانه به عنوان یک معجون مکمل با سایر گیاهان دارویی در درمان اکثر بیماری ها به کار گرفته می شود.
روغن سیاه دانه بطور موضعی به منظور آبرسانی، تسکین، تقویت و تغذیه پوست، رفع عفونت های قارچی و لکه های پوستی و نیز برای ترمیم و بازسازی پوست استفاده می شود و موجب صاف شدن، روشن شدن و شفاف شدن پوست خواهد شد. روغن سیاه دانه همچنین در صورتی که بر روی مو اعمال شود، موجب تغذیه و تقویت مو می شود.
روغن سیاه دانه از نظر دارویی، باکتری های مضر را از بین می برد، پاسخ ایمنی قوی پوست را تحریک می کند، روند بهبود پوست را تسهیل کرده و دردهای عضلانی و درد مفاصل را نیز به بهترین شکل تسکین می دهد.
از سوی دیگر روغن سیاه دانه در صورت استنشاق، سلامت دستگاه تنفسی و هضم را تقویت و پشتیبانی می کند.
تاریخچه استفاده از روغن سیاه دانه
روغن سیاه دانه از دانه های گیاه Nigella sativa گرفته می شود که بیشتر به گل رازیانه معروف است. همچنین این روغن با نام های مختلف دیگری از جمله Black Oil ،Baraka ،Fitch Oil ،Kalajira Oil و Kalonji Oil نیز شناخته می شود.
برای بیش از 3000 سال، از دانه های روغنی سیاه دانه برای کاربردهای آرایشی، دارویی و آشپزی مورد استفاده قرار می گیرد. از سیاه دانه به عنوان دارو گیاهی، چاشنی و تسکین دهنده درد و تحریکات موضعی، از جمله گزش، زخم، التهاب و بثورات پوستی استفاده می شده است.
بر اساس منابع تاریخی، اعتقاد بر این است که روغن سیاه دانه برای اولین بار توسط آشوریان مصر باستان مورد استفاده قرار گرفته است، جایی که از آن توسط شخصیت های مشهور سلطنتی مانند کلئوپاترا و نفرتیتی برای مراقبت از پوست به شکل یک دارو گیاهی استفاده شده است.
در هند و خاورمیانه، از دانه های سیاه دانه که دارای عطر و طعم تلخ و تندی هستند در ترکیباتی که از فلفل سیاه، پودر پیاز و پونه کوهی تشکیل شده اند استفاده می شود و به عنوان ادویه و طعم دهنده در خوراک حبوبات، پخت نان، خورشت کاری و سبزیجات پخته استفاده می شود.
در آیورودا، روغن سیاه دانه عمدتاً به دلیل خاصیت تحریک کنندگی، گرم کننده و تقویت کننده و همچنین به دلیل اثر بخشی بر بهبود روحیه در طیف گسترده ای از کاربردها مورد استفاده قرار گرفته است.
مجله سلامتی وطب سنتی ماورای سلامت به تفصیل به این سبک درمان کهن پرداخته است.
در طب سنتی، از روغن سیاه دانه برای درمان بی اشتهایی، بیماری های مقاربتی و بیماری های زنان استفاده می شود. همچنین اعتقاد بر این است که سیاه دانه برای تحریک اشتها و افزایش متابولیسم و سوخت و ساز بدن، کاهش اختلالات عصبی، تعادل مزاج و تقویت هماهنگی بدن و ذهن مفید است.
طبق سوابق تاریخی پزشکان یونانی در قرن 1 میلادی، از سیاه دانه برای تسکین دندان درد، سردرد، گرفتگی بینی و کرم روده استفاده می شده است.
با توجه به خاصیت تقویت کنندگی روغن سیاه دانه، پزشکانی مانند بقراط آن را برای بیمارانی که بیماری عمومی و ضعف داشتند تجویز می کردند. دیگر یونانیان باستان از آن برای تحریک شروع قاعدگی و افزایش تولید شیر در زنان استفاده می کردند.
در کتاب "الشفاء"، نوشته حکیم ابن سینا، سیاه دانه را با توانایی های درمانی معتبر شناخته و از آن به دلیل خاصیت تقویت کنندگی، تحریک کننده و پیشگیری کننده تقدیر کرده است. در این کتاب از سیاه دانه به عنوان تقویت کننده انرژی و کاهش ضعف، خستگی، غم و احساس دلسردی صحبت شده است. علاوه بر این، وی کاربرد درمانی سیاه دانه را برای رفع و تسکین علائم سرماخوردگی، تب، سردرد، تحریکات موضعی، زخم ها، اختلالات پوستی، دندان درد و کرم روده و انگل تأیید کرده است.
خواص روغن سیاه دانه
ترکیبات شیمیایی روغن سیاه دانه شامل اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک هستند و از ترکیبات اصلی این روغن محسوب می شوند.
اسید پالمتیک به دلیل داشتن خواص زیر مشهور است:
خاصیت نرم کنندگی
نرم کردن مو ها بدون ایجاد چربی اضافه و احساس سنگینی و چسبندگی
متداول ترین اسید چرب اشباع می باشد.
اسید استئاریک به دلیل داشتن خواص زیر شناخته می شود:
دارای خواص پاک کنندگی است که باعث از بین رفتن آلودگی، عرق و سبوم اضافی از پوست و مو می شود.
یک ماده امولسیون کننده ایده آل برای اتصال آب و روغن است.
به افزایش ماندگاری محصولات مراقبت از پوست و مو کمک می کند.
بدون کاهش درخشش و احساس سنگینی، موها را از آسیب های خارجی محافظت می کند.
پوست را نرم می کند.
اسیدهای اولئیک (امگا 9) دارای خواص زیر است:
لطافت، رطوبت و درخشندگی پوست و مو را حفظ می کند.
رشد موهای ضخیم تر و قویتر را تحریک می کند.
چین و چروک های زودرس و خطوط ریز را کاهش می دهد.
شوره سر را از بین برده و رشد مو را تسریع میکند.
از پوست و مو محافظت می کند.
خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد.
از التهاب و درد مفاصل جلوگیری می کند.
اسیدهای لینولئیک (امگا 6) دارای خواص زیر است:
موها را شاداب کرده و رشد آنها را تقویت می کند.
بهبود زخم را تسریع می بخشد.
در فرمولاسیون صابون ها و روغن های سریع خشک شونده یک امولسیون کننده موثر است.
خواص ضد التهابی دارد.
تسکین جوش و آکنه
حفظ رطوبت در پوست و مو
وجود آن در روغن های گیاهی موجب مناسب بودن آن روغن برای پوست های چرب و مستعد آکنه می شود.
افزایش لطافت و خاصیت ارتجاعی پوست برای جلوگیری از پیری زودرس
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| https://setiathome.berkeley.edu/show_user.php?userid=11396837 | |
چگونه شادی عمیق دورنی را به خویشتن خویش فرا بخوانیم
بسیاری از محققان معتقدند که با استفاده از شش عادت زیر، ما این قدرت را داریم که خوشحال باشیم. یک خوشحالی واقعی!
شما این قدرت را دارید که امروز واقعا شاد باشید. این گفتهی گروه بسیاری از پژوهشگران، روانشناسان و مربیان زندگی است که رازهای شادی را آشکار میکند. در واقع روانشناسی و پیشنهدات آن فقط بهشرط اجرا و عمل فرد بیمار است که می تواند بر تمای جنبه های زندگی وی تاثیری شگرف و باورنکردنی بگذارد.
آنها میگویند شادی واقعی، خیلی بیشتر از یک لبخند بر روی صورت است. در واقع روشی است که ما به دنیا نگاه میکنیم. افراد شاد، روی پیروزیها و معجزات کوچک، بیشتر از مشکلات تمرکز میکنند و به جای گرفتار شدن در ترس و نگرانی، در هر موقعیتی احتمالات خوب را میبینند.
آنها در مقابله با مشکلات، اعتماد بنفس دارند و با هدف زندگی میکنند. شما هم میتوانید این حالت ذهنی را داشته باشید، حتی اگر در حال حاضر در زندگیتان، نا امید هستید. اگر معمولا بدبین هستید یا بمدت طولانی بدبین بودهاید، شش عادت زیر را بپذیرید و آنها را بکار ببرید:
آمال و آرزوهایتان را به بخت آزمایی ربط ندهید
اگر از بسیاری از ما پرسیده شود که چه چیزی ما را خوشحال میکند و چه شانسهایی باعث تغییر شرایط ما میشود، میگوییم وقتی خوشحال خواهیم بود که در قرعه کشی برنده شویم، شغل بهتری داشته باشیم یا وزنمان کاهش یابد.
ویلیام فیلیسون، دکتر و روانشناس دانشگاه ویک فارست در وینستون که در مورد شادی مطالعه میکند میگوید: در جامعه، باور داریم که شادی، چیزی است که از بیرون میآید و برای ما اتفاق میافتد. اما در واقع، شادی از درون میآید و بستگی به این دارد که در مورد زندگیتان چگونه فکر میکنید.
مطمئنا رویدادهای بیرونی و اشیاء مادی مانند یک ماشین جدید، یا حقوق بیشتر میتوانند به شما احساس خوشبختی دهند؛ اما آن احساسات، دائمی نیستند. شما میتوانید دیدگاهتان را طوری تغییر دهید که چه کاهش وزن، برنده شدن در قرعه کشی یا افزایش حقوق داشته باشید یا نه، احساس آرامش و اعتماد بنفس کنید.
به دنبال آرامش باشید
با قبول این عادت شروع کنید: چند دقیقه در روز را در تنهایی و سکوت بگذرانید. سوزان ویلیس، دکتر و مربی زندگی میگوید: واقعیتهای زندگی مدرن، معمولا ما را مجبور به فکر کردن در مورد مسائل نگران کننده میکند. مثلا شما دربارهی این چیزها فکر میکنید: امروز چه کاری باید انجام دهید، ? دقیقه پیش، چه چیزی گفتهاید یا در مورد تماس تلفنی فردا که نگرانش هستید فکر میکنید.
یک زمان ساکت و آرام به شما این امکان را میدهد که آن سر و صداها را قطع کنید و متوجه شوید که واقعا چه چیزی برایتان مهم است. سوزان پیشنهاد میکند که ساعتتان را ?? دقیقه زودتر از وقت بیداری معمولتان تنظیم کنید (قبل از بیدار شدن اعضای خانواده یا زنگ خوردن تلفن) و به یک اتاق ساکت بروید.
در دفتر وقایع روزانهتان چیزی بنویسید، تمرینات تنفسی پاکسازی ذهن انجام دهید یا فقط یک شمع روشن کنید و آرام بنشینید. این تمرین، به شما کمک میکند که به دو روش شادی را پیدا کنید.
در مقالات مجله سلامتی و روانشناسی ماورای سلامت به مبحث تمرین های سکوت و مدیتیشن جهت دستیابی به آرامش درونی مفصل تر پرداخته شده است.
اول، جلوی ترشح هورمونهای استرس مانند آدرنالین و کورتیزول را میگیرد. اگر این هورمونها تولید شوند، شما مضطرب، تحریک پذیر و ناراضی میشوید.
دوم، پزشکانی که در زمینهی بودیسم و یوگا فعالیت میکنند معتقدند هنگامی که یاد بگیرید این نداهای درونی را ساکت کنید، چیز جالبی اتفاق میافتد. استفان کوپ، محقق مرکز یوگا و سلامت در لنوکس میگوید: هنگامیکه شما آرام و ساکت هستید، پاسخ سوال «چه چیزی مرا خوشحال میکند؟» خود بخود مشخص میشود.
در زندگیتان، بدنبال خیر و خوبی باشید
کارشناسان میگویند اگر میخواهید واقعا خوشحال باشید، عادت کنید که در زندگیتان بدنبال خوبی باشید. هر روز لیستی از پنج چیزی که دوست دارید و از آن لذت میبرید تهیه کنید. شاید از چرت زدن روی نیمکت یا در آغوش گرفتن فرزندتان لذت میبرید یا از اینکه وقت دارید تا با همسرتان شام بخورید، خوشحال و سپاسگزارید.
اینکه چطور این قدردانی را انجام میدهید به خودتان بستگی دارد. برخی از کارشناسان توصیه میکنند که آن ? چیز را قبل از خواب بنویسید. بنابراین بطور ناخوداگاه با یک احساس مثبت به خواب میروید. بعضی دیگر پیشنهاد میکنند که قبل از هر وعدهی غذایی، در ذهنتان آنها را بررسی کنید. میتوانید هر روز روی ? چیز ثابت تمرکز کنید یا هر روز یک لیست جدید تهیه کنید.
مانند یک دوست، با خودتان رفتار کنید
اگر به روشهای منفی با خودتان صحبت کنید، نمیتوانید خوشحال باشید. سوزان میگوید: چیزهایی که به خودتان میگویید، روی اخلاق و بدنتان تاثیر میگذارد.
افکار منفی باعث ترشح هورمونهای استرس میشود و در نتیجه احساس بدتری پیدا میکنید. بسیاری از ما، یکسری انتقادات تند و خشن داریم که بی وقفه در ذهنمان در جریانند. اگر شما با این نوع صحبت کردن، شانس خود را برای رضایت و آرامش درونی از بین میبرید، تصمیم بگیرید که با خودتان مانند یک دوست خوب صحبت کنید.
قول دهید که به افکارتان توجه کنید و وقتی متوجه افکار منفی شدید، آنها را با افکار مثبت جایگزین کنید.
کسی را به شام دعوت کنید
عادت دیگری که میتواند شما را به خوشبختی واقعی برساند، بخشنده بودن است. استفان کوپ میگوید: «بودا میگفت اگر ما قدرت بخشندگی را برای ایجاد شادی درک میکردیم، هرگز به تنهایی غذا نمیخوردیم.» او توصیه میکند که بیشتر کارهای سخاوتمندانه انجام دهید.
همهی ما انگیزههای طبیعی برای بخشندگی داریم. مثلا ممکن است به ذهنتان خطور کند که یک دوست تنها را به شام دعوت کنید، به عمهی پیرتان زنگ بزنید یا برای همکارتان قهوه بگیرید.
شاید بهانه بیاورید که وقت ندارید یا نمیخواهید پول خرج کنید. اما دفعهی بعد که یکی از این افکار به ذهنتان رسید، به آن عمل کنید. بخشش، باعث ایجاد شادی میشود، هم در کسی که میبخشد و هم در گیرنده. آن احساسات خوب میتوانند بمدت طولانی باقی بمانند.
یک لیست از لحظات شاد تهیه کنید
در نهایت برای شاد بودن، شما باید استعدادهای خود را بشناسید و هر روز از آنها استفاده کنید. بسیاری از مردم، زندگیشان را صرف تلاش برای رفع نقاط ضعفشان میکنند (صفاتی مانند بی نظمی، زود عصبانی شدن یا کمرویی شدید).
بجای اینکه روی نقاط ضعفتان تمرکز کنید، برای نقاط قوتتان، بیشتر انرژی بگذارید. توجه کنید که وقتی لبخند میزنید، در حال انجام چه کاری هستید. حداقل یک هفته، لیستی از این لحظات شاد تهیه کنید و در روز بعد، آنها را مطالعه کنید. تعدادی از لحظات شاد خود را انتخاب کنید و با خودتان قرار بگذارید تا جایی که میتوانید، آنها را تکرار کنید.
دانلود آهنگ های خارجی با بهترین کیفیت از Top Songs
از مهندسی بافت برای ساخت دریچه های قلب استفاده می شود
از مهندسی بافت برای ساخت دریچه های قلب استفاده می شود
یک تیم تحقیقاتی بذرهایی را با استفاده از ترکیبی از فناوری نانو، چاپ سه بعدی و مهندسی مکانیک تولید کرده اند که می تواند سلول های زنده را رشد داده و ماشین آلات و اندام ها را تولید کند.
یک تیم تحقیقاتی از ترکیبی از فناوری نانو، پرینت سه بعدی و مهندسی بافت دریچههای قلب ایجاد کردهاند که قادر به رشد سلولهای زنده و تولید بافتها و اندامهای عملکردی هستند. در حال حاضر نیاز مبرمی به دریچه های قلب وجود دارد زیرا بیماری های مربوط به دریچه های قلب یکی از شایع ترین علل نارسایی قلبی هستند. تنها در آمریکا سالانه بیش از 90000 نفر نیاز به تعویض دریچه قلب دارند. در این میان، دریچه های قلب مهندسی شده توانسته اند بر برخی از مشکلات مربوط به دریچه های مکانیکی و بیوپروتزی غلبه کنند. اما در حال حاضر استفاده از دریچههای مکانیکی که معمولاً فلزی هستند، فرد را مجبور میکند تا پایان عمر خود را صرف رقیقکنندههای خون کند و دریچههای بیوپروتز که معمولاً از حیوانات بافتی ساخته میشوند، عمر محدودی دارند و باید. بعد از 10 تا 20 سال باید تعویض شود.
هر دو نوع دریچه قادر به بزرگ شدن نیستند، به این معنی که نوجوانانی که به کمک نیاز دارند باید چندین بار در طول زندگی خود قلب خود را تعویض کنند. در همین حال، محققان توانسته اند برای اولین بار با استفاده از مواد زیستی مبتنی بر نانوالیاف قوی، انعطاف پذیر و غیر قابل تجزیه، دریچه های قلب مهندسی زیستی تولید کنند. سلول های بنیادی قلب در این آردها رشد می کنند و در انکوباتور قرار می گیرند. سلول ها در یک دوره 15 روزه رشد می کنند و چندین لایه سلول را تشکیل می دهند و به تدریج جایگزین داربست رو به زوال می شوند.
این روش تا زمانی ادامه می یابد که دریچه پس از کاشت در بدن بیمار به طور کامل با بافت های طبیعی بیمار یکپارچه شود. نتایج بالینی کاشت این دریچه ها نشان داده است که عملکرد آنها مشابه دریچه های طبیعی قلب بوده و با همان سرعت و فشار موثر دریچه های تجاری باز و بسته می شوند. اگرچه هنوز راه زیادی تا رسیدن این دریچه ها به بالین وجود دارد، اما محققان بر این باورند که این دریچه های میکرو موتوری می توانند به زودی نارسایی دریچه قلب را حل کنند.
منبع : http://gg.gg/12bobx